دست بالای پزشکیان در مناظره های امروز و فردا / جلیلی باید برای کسب رای، بیشتر ریسک کند

ضعف اصلی پزشکیان در مناظره‌ها آن است که قادر به خلق لحظات خاص ماندگار در ذهن رای‌دهنده نیست و تن صدای او هم تقریبا یکنواخت است.

جلیلی هم در مناظره‌های دور اول نشان داد که چند ضعف دارد. نخست اینکه به دوربین نگاه نمی‌کند که می‌تواند از نظر رای‌دهنده نشان وجود اضطراب باشد؛ نگاه نکردن به دوربین که در مناظره‌ها همان رای‌دهنده است قدرت اثرگذاری را کاهش می‌دهد. جلیلی هم مثل پزشکیان تن صدای یکنواختی دارد. ضعف دیگر جلیلی که خیلی مهم است بیان ثقیل و دانشگاهی اوست که برای رای‌دهنده عادی و معمولی تقریبا نامفهوم است.

نکته بعدی درباره مناظره دو نفره آن است که این‌بار رای‌دهنده مردد فرصت بیشتری دارد تا تن صدا، نحوه پوشش، گفتار، میزان تسلط به سیاست‌ها یا برنامه و اقتدار دو نامزد را بسنجد و از بی‌تصمیمی زودتر خلاص شود. در حالی که در مناظره‌های شش نفره مقایسه نامزدها با یکدیگر از نظر شناختی کار دشواری بود و رای‌دهنده معمولی کم علاقه به سیاست حوصله چنین کاری را نداشت.

هر دو نامزد برای افزایش رای خود باید ریسک کنند و این در حالی است که در دور اول جانب احتیاط را گرفته بودند. ریسک جلیلی در نزدیک شدن به آرای مردد و ریسک پزشکیان در نزدیک شدن به آرای تحریمی است. هر دو از آن بیم دارند که با فاصله گرفتن از پایگاه رای اصلی، بخشی از آرای خود را از دست بدهند.

ضمن اینکه نماد وضع موجود هم نیست و می‌تواند نقش چالشگر را به راحتی ایفا کند. جلیلی نمی‌تواند برای جلب آرای مردد پزشکیان را ادامه دولت روحانی بداند. این حرف برای پایگاه رای او جذاب است، اما برای آرای مردد که شاهد بدتر شدن وضع معیشت خود در سه سال گذشته بود پیام جذابی محسوب نمی‌شود. پزشکیان می‌تواند به سوابق جلیلی در مذاکرات هسته‌ای و حمایتش از فیلترینگ حمله کند، ولی دست جلیلی در حمله کردن به پزشکیان تا حدی بسته است.

امتیاز اصلی جلیلی که عدم فساد و پاکدستی است در مقابل پزشکیان مزیت خاصی محسوب نمی‌شود. زیرا در دور اول هم اصولگرایان نتوانستند از این ناحیه او را مورد انتقاد قرار دهند. به بیان ساده‌تر جلیلی 1403 با احمدی‌نژاد 84 تفاوت‌های بارزی دارد و رقیبش بر خلاف مرحوم هاشمی فاقد رای منفی قطعی یا سلبی است.

مهم‌ترین مانع جلیلی همانا مشارکت است. هر چه مشارکت بیشتر شود شانس پیروزی او کمتر می‌شود و بر عکس. اما نکته اینجاست که افزایش مشارکت برای نظام سیاسی اهمیت ویژه‌ای دارد. معمولا در انتخابات پارلمانی مشارکت در دور دوم کمتر می‌شود اما در انتخابات ریاست‌جمهوری الزاما این‌گونه نیست. به این دلیل ساده که دور دوم دو نامزد رقابت می‌کنند که تجزیه و تحلیل مواضع آنها را راحت‌تر می‌کند. از سوی دیگر، انتخابات ریاست‌جمهوری از هر نظر مهم‌تر از انتخاب نماینده مجلس است و بنابراین رای‌دهنده تمایل بیشتری برای مشارکت دارد. پس می‌توان نتیجه گرفت که در دور دوم مشارکت به احتمال زیاد بیشتر از دور اول خواهد بود.